PROBLEMATIEK OP LATERE LEEFTIJD EN REFLECTIE NAAR 1 STE LEVENSFASE, HET FUNDAMENT , HET HUIS.

Aan iedere problematiek ligt iets ten grondslag. Zowel een confrontatie als een verslaving  hebben hun 'roots; eerder.
Naast het helpen dmv gesprekken, kennis en inzicht, is het ook van belang om de onderliggende gevoelens en emoties te onderzoeken.
Ze bewust te krijgen en die vooral te DOORVOELEN.. Hierdoor zal een terugval zich minder voordoen.

In de huidige wereld willen we graag met woorden die problematiek oplossen. (willen het probleem. de pijn, weg hebben = een mannelijke benadering))
Door de emotie te doorvoelen kan er ruimte ontstaan en dat kan een mogelijkheid geven om meer in contact met zichzelf te komen.  (er is een blokkade opgelost)

Inmiddels is gebleken dat veel issues op latere leeftijd terug te voeren zijn naar de eerste levensjaren.
Vooral het niet gehoord en gezien zijn spelen een grote rol. Ook onder weerstand en confrontaties liggen emoties.

In die eerste levensfase worden we omring met een wereld die meestal denkt het voor ons wel te weten, ons op te voeden. Dat opvoeden is vaak een activiteit van buiten naar binnen. (input). DE kinderen moeten overal aan voldoen. Daardoor wordt de stroom van binnen naar buiten (=hetgeen het kind IS, output) wat afgesloten. Er is geen gelijkwaardigheid. Voelt dan onveilig.

Ook worden we omringd met opmerkingen als; ' doe eens meer je best', 'schiet even op'  'stel je niet aan', 'stop nou eens met dat gegil' 'ga eens wat doen', 'doe niet zo gevoelig', 'doe wat ik zeg' etc. etc.
Zo ontstaan o.a. ook schuld en schaamte. Opmerkingen komen in het kind binnen op een onbewuste laag en worden zo een werkelijkheid die tot gewoonte  wordt. Werkt bij reclame eigenlijk net zo. We zien/horen iets, besteden er eigenlijk geen aandacht aan. maar in de winkel hebben we ineens dat speciale item in onze kar liggen??!!
Zo vormt gewoonte dan het gedrag. Er wordt a.h.w. iets in het kind 'gelegd' en dat geeft het gevoel dat je blijkbaar bent wat de ander vind. en zijn we als ouderen ook niet steeds aan de buitenwereld advies aan het vragen vooral om te horen of je het wel goed doet?! 

Een kinderziel is puur en een en al Liefde. en zachtheid. Onbevangen. oordeeloos en onvoorwaardelijk. De oordelen nemen ze over.
Het wil zijn ouders/begeleiders, per defenitie gelukkig zien en doen daar van alles aan.  Ze gaan PLEASEN, en passen zich dan ook aan aan datgene wat de begeleiders van ze willen.
Dat lijkt niet altijd zo, omdat  dat wel gepaard kan gaat met  de nodige confrontaties, maar dat is omdat het eigenlijk voor het kind zelf niet klopt.  Ook hun reactie is afhankelijk van temperament, karakter etc. Het kind komt dan met zichzelf (eigen identiteit) in de knoop en voelt zich niet veilig. Dat geeft een machteloos gevoel met boosheid, angst , niet gezien voelen etc. als gevolg.
enne…. komen we dat ook niet in onszelf tegen.?! Hier speelt dan ons eigen innerlijke kind (onbewust) een rol !

Kleintjes kunnen zich alleen duidelijk maken via emoties. Dat is wat ze ZIJN. Ze kunnen nog niet beredeneren en uitleggen wat ze voelen. Hun brein werkt anders. 
Maar als een kind in deze eerste levensfase niet mag ZIJN en niet gezien en gehoord wordt wie het in essentie is hoe kan hij/zij dat zelf later dan?

Door in deze fase WEL er te mogen ZIJN en je emoties te mogen hebben maak je contact met zichzelf in leer je jezelf kennen. Hierdoor ontstaat  een verbinding met het ZELF. 
Hier ligt de basis om verantwoordelijkheid te kunnen  nemen voor je eigen handelen en emoties met de bijbehorende gevolgen. Hierdoor wordt dan vanzelf niet de schuld steeds aan de buitenwereld gegeven. 

Dit zijn zo een paar wetenswaardigheden over de ziele-ontwikeling van de eerste levensfase, die een relatie kunnen hebben met de  issues die we als coach tegenkomen.
Eigenlijk is coachen een vorm van aandacht geven en de ander ZIEN en die dan in hun eigen Licht zetten. En wil dat langdurig helpen dan is het echt zinnig om de emoties bewust te krijgen,  en te laten doorvoelen. En zelfreflectie kan daarbij een grote steun zijn. 

Misschien geeft dit wat inzicht. 
De dingen die we later tegen komen lijken vaak over het jonge kind te gaan. Dat wordt dan ook wel  je innerlijk kind genoemd.. Daar wordt het fundament gelegd om hun 'HUIS' op te bouwen! Als dat niet stevig is dan kan het verzakken e.d. Veiligheid geven is daarbij de grootste pilaar tot vertrouwen , zowel in jezelf als in de ander. 

 JE ZELFBEELD BEPAALT DE KIJK NAAR DE ANDER EN DE WERELD.

                                ZELF-LIEFDE EN VERTROUWEN.

ONTMOETEN
 

JONG en OUD.. 

Elkaar ontmoeten kan vol verwondering zijn. Het gaat hierbij niet om jong en/of oud. Het gaat om MENSEN. We zijn eigenlijk allemaal gelijkwaardig. ieder in zijn eigen ZIJN. Ook een baby is een heel eigen wezen waar we nieuwsgierig naar zijn En juist voor hen is het belangrijk dat ze in hun essentie gezien beluisterd en ontmoet worden. 

Ik hoor nog wel eens dat de ouderen zich wat moeten terugtrekken.
Gelukkig zijn er soms geluiden  van een jongeren die zoiets zeggen als…..ja, maar we hebben hun ervaringen nodig.

Dat is begonnen toen mensen eerder met pensioen moeten om in bedrijven plaats maken voor de jongere generatie. Dat klinkt heel sociaal, maar waar gaat en blijft dan de ervaring???
Met bovenstaande opmerking gebeurt dan hetzelfde.  
Juist naar verhalen, ervaringen en kennis van de ouderen luisteren kan inzichten geven. Er zijn veel culturen waar juist de oudere advies wordt gevraagd. 
De verhalen en ervaringen te horen helpt om te weten aan wie je jouw specifieke vraag kunt stellen.

De terminologie jong-oud roept voor mij polariteit op. Dat is voor mij een wat oud denken, dualiteit. We zijn allemaal MENSEN. en gelijkwaardig. Ieder is in een bepaalde levensfase, land of cultuur. Of je nu Nederlander, Marokkaan,Syrier, puber, peuter. jong volwassene, ouder of heel oud bent. 
Vanuit de reincarnatie-visie visie is dit leven hier op aarde maar een deeltje en waar is dan die hele grote boog. enne… we komen allemaal uit diezelfde bron!

We zoeken eenheid. en oud-jong zorgt voor afscheiding. Ook ontstaat er een heel andere energie bij de uitspraak van beide woorden. Gedachtekracht wordt tot werkelijkheid. Zijn we ons bewust dat hetgeen je denkt in het universum komt en zo de wereld creëert?! Zo ook de gedachte die we hebben over oud(eren).

Dan is er ook zoiets als het Christusbewustzijn. Wat gebeurt er bij jezelf in een gesprek? Wat raakt en/of roept emotie op? Wat projecteer ik en hoe open en objectief luister ik?
Als iemand het gevoel heeft dat ie zijn verhaal niet kwijt kan of niet gehoord wordt kan er ook een heel ander issue spelen. Hier kan het innerlijk kind geraakt worden. 
Zo kan die persoon als kind niet gehoord of gezien zijn en dat er niet ECHT naar hen werd geluisterd. Als we dit meenemen bij onze ontmoeting dan is er geen oud. jong, beperking of andere ideeën over leeftijd. Dan is er gewoon een neutraal ontmoeting waarbij geluisterd en gevraagd kan worden. Jezelf leeg maken zorgt voor het ontvangen van de juiste vraag. Vraag je uit nieuwsgierigheid voor jezelf of vraag/luister je om de ander te laten groeien en bloeien.

Vervolgens spreken we erover 'dat we het op aarde moeten doen' .
Dat betekent dat we niet alleen in de Engelenwereld moeten leven, maar juist die onderste chakra's moet vrij maken. Zo is het zelfbeeld verbonden aan het onderste chakra. 
Hoe mooi om daarmee verbinding te maken en te zien hoe dat doorwerkt in communicatie.

Als ik hoor dat ouderen zich moeten terug trekken gaat het niet om de vraag WIE zich terug moet trekken, maar WAT moet er teruggetrokken worden.
En dat geld dan uiteindelijk weer bij iedere ont-moeting!!!!!!! Ontmoeten is een religieus gebeuren. 

Ieder mens moet zijn leven voluit leven, ongeacht de leeftijd. Ieder loopt zijn eigen pad, ontwikkelt verder en werkt het boodschappenlijstje af IN de maatschappij.

Daarvoor hebben ook zij de ander uit de verschillende levensfases nodig. Dus ouderen mogen en moeten ook voluit bestaan en hun leven leven. Dit allemaal om nog meer te ervaren en bewust te worden. met elkaar. Zij zijn nog niet klaar, anders waren ze al door de poort.

Door de ontmoeting kan er weer een SAMEN komen.

Het gaat niet meer om de ontmoeting tussen ik en jij of een ontmoeting tussen polariteiten? In de ontmoeting gaat het zowel bij luisteren als bij vragen stellen om ‘verwondering' ..en.. 'wie ben jij in je diepste wezen’.‘Wat kom jij de wereld brengen’. Dat vraagt ook om INNERLIJKE STILTE. Ik zie hierin ook een Pinkster-kwaliteit. 'In alle talen spreken EN ver-staan’. Even niet op je eigen standpunt staan maar VER-STAAN. Een mooi beeld. 

  Ook roept Atlantis op om kennis van het innerlijk weten, door te geven. 
Meest belangrijke issues bij vragen en luisteren is een open ruimte en stilte.   
Hierdoor ontstaat vertrouwen waarin de ziel zich kan openen en verder ontvouwen. Stilte is essentieel opdat de vraag vanuit de kosmos ontvangen kan worden.

Een aantal trefwoorden m.b.t. ontmoeten zijn: MENS: Bron, Eenheid, Vertrouwen; Stilte; Liefde is hart en Angst is in onderste chakra's; Jezelf zien en horen(zelfoordeel vrijmaken); Open ruimte; en 
Christusbewustzijn.